ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

سورة الاحقاف

 

سورة الاحقاف

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم (1)

این کتاب از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است! (2)

ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان این دو است جز بحق و برای سرآمد معینی نیافریدیم; اما کافران از آنچه انذار می‏شوند روی گردانند! (3)

به آنان بگو: «این معبودهایی را که غیر از خدا پرستش می‏کنید به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریده‏اند، یا شرکتی در آفرینش آسمانها دارند؟ کتابی آسمانی پیش از این، یا اثر علمی از گذشتگان برای من بیاورید (که دلیل صدق گفتار شما باشد) اگر راست می‏گویید!» (4)

چه کسی گمراهتر است از آن کس که معبودی غیر خدا را می‏خواند که تا قیامت هم به او پاسخ نمی‏گوید و از خواندن آنها (کاملا) بی‏خبر است؟! (و صدای آنها را هیچ نمی‏شنود!) (5)

و هنگامی که مردم محشور می‏شوند، معبودهای آنها دشمنانشان خواهند بود; حتی عبادت آنها را انکار می‏کنند! (6)

هنگامی که آیات روشن ما بر آنان خوانده می‏شود، کافران در برابر حقی که برای آنها آمده می‏گویند: «این سحری آشکار است!» (7)

بلکه می‏گویند: «این آیات را بر خدا افترا بسته است!» بگو: «اگر من آن را بدروغ به خدا نسبت داده باشم (لازم است مرا رسوا کند و) شما نمی‏توانید در برابر خداوند از من دفاع کنید! او کارهایی را که شما در آن وارد می‏شوید بهتر می‏داند; همین بس که خداوند گواه میان من و شما باشد; و او آمرزنده و مهربان است!» (8)

بگو: «من پیامبر نوظهوری نیستم; و نمی‏دانم با من و شما چه خواهد شد; من تنها از آنچه بر من وحی می‏شود پیروی می‏کنم، و جز بیم‏دهنده آشکاری نیستم!» (9)

بگو: «به من خبر دهید اگر این قرآن از سوی خدا باشد و شما به آن کافر شوید، در حالی که شاهدی از بنی اسرائیل بر آن شهادت دهد، و او ایمان آورد و شما استکبار کنید (چه کسی گمراهتر از شما خواهد بود)؟! خداوند گروه ستمگر را هدایت نمی‏کند!» (10)

کافران درباره مؤمنان چنین گفتند: «اگر (اسلام) چیز خوبی بود، هرگز آنها (در پذیرش آن) بر ما پیشی نمی‏گرفتند!» و چون خودشان بوسیله آن هدایت نشدند می‏گویند: «این یک دروغ قدیمی است!» (11)

و پیش از آن، کتاب موسی که پیشوا و رحمت بود (نشانه‏های آن را بیان کرده)، و این کتاب هماهنگ با نشانه‏های تورات است در حالی که به زبان عربی و فصیح و گویاست، تا ظالمان را بیم دهد و برای نیکوکاران بشارتی باشد! (12)

کسانی که گفتند: «پروردگار ما الله است‏»، سپس استقامت کردند، نه ترسی برای آنان است و نه اندوهگین می‏شوند. (13)

آنها اهل بهشتند و جاودانه در آن می‏مانند; این پاداش اعمالی است که انجام می‏دادند. (14)

ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می‏کند و با ناراحتی بر زمین می‏گذارد; و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است; تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‏گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‏ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان; من به سوی تو بازمی‏گردم و توبه می‏کنم، و من از مسلمانانم!» (15)

آنها کسانی هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول می‏کنیم و از گناهانشان می‏گذریم و در میان بهشتیان جای دارند; این وعده راستی است که وعده داده می‏شدند. (16)

و کسی که به پدر و مادرش می‏گوید: «اف بر شما! آیا به من وعده می‏دهید که من روز قیامت مبعوث می‏شوم؟! در حالی که پیش از من اقوام زیادی بودند (و هرگز مبعوث نشدند)! و آن دو پیوسته فریاد می‏کشند و خدا را به یاری می‏طلبند که: وای بر تو، ایمان بیاور که وعده خدا حق است اما او پیوسته می‏گوید:» اینها چیزی جز افسانه‏های پیشینیان نیست! (17)

آنها کسانی هستند که فرمان عذاب درباره آنان همراه اقوام (کافری) که پیش از آنان از جن و انس بودند مسلم شده، چرا که همگی زیانکار بودند! (18)

و برای هر کدام از آنها درجاتی است بر طبق اعمالی که انجام داده‏اند، تا خداوند کارهایشان را بی‏کم و کاست به آنان تحویل دهد; و به آنها هیچ ستمی نخواهد شد! (19)

آن روز که کافران را بر آتش عرضه می‏کنند (به آنها گفته می‏شود:) از طیبات و لذائذ در زندگی دنیا خود استفاده کردید و از آن بهره گرفتید; اما امروز عذاب ذلت‏بار بخاطر استکباری که در زمین بناحق کردید و بخاطر گناهانی که انجام می‏دادید; جزای شما خواهد بود! (20)

(سرگذشت هود) برادر قوم عاد را یاد کن، آن زمان که قومش را در سرزمین «احقاف‏» بیم داد در حالی که پیامبران زیادی قبل از او در گذشته‏های دور و نزدیک آمده بودند که: جز خدای یگانه را نپرستید! (و گفت:) من بر شما از عذاب روزی بزرگ می‏ترسم! (21)

آنها گفتند: «آیا آمده‏ای که ما را (با دروغهایت) از معبودانمان بازگردانی؟! اگر راست می‏گویی عذابی را که به ما وعده می‏دهی بیاور!» (22)

گفت: «علم (آن) تنها نزد خداست (و او می‏داند چه زمانی شما را مجازات کند); من آنچه را به آن فرستاده شده‏ام به شما می‏رسانم، (وظیفه من همین است!) ولی شما را قومی می‏بینیم که پیوسته در نادانی هستید!» (23)

هنگامی که آن (عذاب الهی) را بصورت ابر گسترده‏ای دیدند که بسوی دره‏ها و آبگیرهای آنان در حرکت است (خوشحال شدند) گفتند: «این ابری است که بر ما می‏بارد!» (ولی به آنها گفته شد:) این همان چیزی است که برای آمدنش شتاب می‏کردید، تندبادی است (وحشتناک) که عذاب دردناکی در آن است! (24)

همه چیز را بفرمان پروردگارش در هم میکوبد و نابود میکند (آری) آنها صبح کردند در حالی که چیزی جز خانه‏هایشان به چشم نمی‏خورد; ما این‏گونه گروه مجرمان را کیفر می‏دهیم! (25)

ما به آنها ( قوم عاد) قدرتی دادیم که به شما ندادیم، و برای آنان گوش و چشم و دل قرار دادیم; (اما به هنگام نزول عذاب) نه گوشها و چشمها و نه عقلهایشان برای آنان هیچ سودی نداشت، چرا که آیات خدا را انکار می‏کردند; و سرانجام آنچه را استهزا می‏کردند بر آنها وارد شد! (26)

ما آبادیهایی را که پیرامون شما بودند نابود ساختیم، و آیات خود را بصورتهای گوناگون (برای مردم آنها) بیان کردیم شاید بازگردند! (27)

پس چرا معبودانی را که غیر از خدا برگزیدند -به گمان اینکه به خدا نزدیکشان سازد- آنها را یاری نکردند؟! بلکه از میانشان گم شدند! این بود نتیجه دروغ آنها و آنچه افترا می‏بستند! (28)

(به یاد آور) هنگامی که گروهی از جن را به سوی تو متوجه ساختیم که قرآن را بشنوند; وقتی حضور یافتند به یکدیگر گفتند: «خاموش باشید و بشنوید!» و هنگامی که پایان گرفت، به سوی قوم خود بازگشتند و آنها را بیم دادند! (29)

گفتند: «ای قوم ما! ما کتابی را شنیدیم که بعد از موسی نازل شده، هماهنگ با نشانه‏های کتابهای پیش از آن، که به سوی حق و راه راست هدایت می‏کند. (30)

ای قوم ما! دعوت کننده الهی را اجابت کنید و به او ایمان آورید تا گناهانتان را ببخشد و شما را از عذابی دردناک پناه دهد! (31)

و هر کس به دعوت کننده الهی پاسخ نگوید، هرگز نمی‏تواند از چنگال عذاب الهی در زمین فرار کند، و غیر از خدا یار و یاوری برای او نیست; چنین کسانی در گمراهی آشکارند!» (32)

آیا آنها نمی‏دانند خداوندی که آسمانها و زمین را آفریده و از آفرینش آنها ناتوان نشده است، می‏تواند مردگان را زنده کند؟! آری او بر هر چیز تواناست! (33)

روزی را به یاد آور که کافران را بر آتش عرضه می‏دارند (و به آنها گفته می‏شود:) آیا این حق نیست؟! می‏گویند: «آری، به پروردگارمان سوگند (که حق است)!» (در این هنگام خداوند) می‏گوید: «پس عذاب را بخاطر کفرتان بچشید!» (34)

پس صبر کن آن‏گونه که پیامبران «اولو العزم‏» صبر کردند، و برای (عذاب) آنان شتاب مکن! هنگامی که وعده‏هایی را که به آنها داده می‏شود ببینند، احساس می‏کنند که گویی فقط ساعتی از یک روز (در دنیا) توقف داشتند; این ابلاغی است برای همگان; آیا جز قوم فاسق هلاک می‏شوند؟! (35)