سورة النازعات

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به فرشتگانی که (جان مجرمان را بشدت از بدنهایشان) برمی‏کشند، (1)

و فرشتگانی که (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا می‏سازند، (2)

و سوگند به فرشتگانی که (در اجرای فرمان الهی) با سرعت حرکت می‏کنند، (3)

و سپس بر یکدیگر سبقت می‏گیرند، (4)

و آنها که امور را تدبیر می‏کنند! (5)

آن روز که زلزله‏های وحشتناک همه چیز را به لرزه درمی‏آورد، (6)

و بدنبال آن، حادثه دومین ( صیحه عظیم محشر) رخ می‏دهد، (7)

دلهایی در آن روز سخت مضطرب است، (8)

و چشمهای آنان از شدت ترس فروافتاده است! (9)

(ولی امروز) می‏گویند: «آیا ما به زندگی مجدد بازمی‏گردیم؟! (10)

آیا هنگامی که استخوانهای پوسیده‏ای شدیم (ممکن است زنده شویم)؟!» (11)

می‏گویند: «اگر قیامتی در کار باشد، بازگشتی است زیانبار!» (12)

ولی (بدانید) این بازگشت تنها با یک صیحه عظیم است! (13)

ناگهان همگی بر عرصه زمین ظاهر می‏گردند! (14)

آیا داستان موسی به تو رسیده است؟! (15)

در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمین مقدس «طوی‏» ندا داد (و گفت): (16)

به سوی فرعون برو که طغیان کرده است! (17)

و به او بگو: «آیا می‏خواهی پاکیزه شوی؟! (18)

و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا از او بترسی (و گناه نکنی)؟!» (19)

سپس موسی بزرگترین معجزه را به او نشان داد! (20)

اما او تکذیب و عصیان کرد! (21)

سپس پشت کرد و پیوسته (برای محو آیین حق) تلاش نمود! (22)

و ساحران را جمع کرد و مردم را دعوت نمود، (23)

و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!» (24)

از این رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار ساخت! (25)

در این عبرتی است برای کسی که (از خدا) بترسد! (26)

آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشکل‏تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟! (27)

سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت، (28)

و شبش را تاریک و روزش را آشکار نمود! (29)

و زمین را بعد از آن گسترش داد، (30)

و از آن آب و چراگاهش را بیرون آورد، (31)

و کوه‏ها را ثابت و محکم نمود! (32)

همه اینها برای بهره‏گیری شما و چهارپایانتان است! (33)

هنگامی که آن حادثه بزرگ رخ دهد، (34)

در آن روز انسان به یاد کوششهایش می‏افتد، (35)

و جهنم برای هر بیننده‏ای آشکار می‏گردد، (36)

اما آن کسی که طغیان کرده، (37)

و زندگی دنیا را مقدم داشته، (38)

مسلما دوزخ جایگاه اوست! (39)

و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد، (40)

قطعا بهشت جایگاه اوست! (41)

و از تو درباره قیامت می‏پرسند که در چه زمانی واقع می‏شود؟! (42)

تو را با یادآوری این سخن چه کار؟! (43)

نهایت آن به سوی پروردگار تو است (و هیچ کس جز خدا از زمانش آگاه نیست)! (44)

کار تو فقط بیم‏دادن کسانی است که از آن می‏ترسند! (45)

آنها در آن روز که قیام قیامت را می‏بینند چنین احساس می‏کنند که گویی توقفشان (در دنیا و برزخ) جز شامگاهی یا صبح آن بیشتر نبوده است! (46)